Esme Rüzgar Deli Deli Şiiri - Selma Doğan

Aldın götürdün benden
Güzel olan her şeyi.
Esme ne olur
Bir kuş misali kırma kanadımı
Yaralama yüreğimi .
Eserken hiç düşünmedin.
Hiçmi acımadın bana
Bir tek sevgi kalmıştı umutlarımda
Onuda parçaladın dağıttın en sonunda
Kalbim bom boş bak yaralı yüreğim
Öyle bir fırtına kopardınki içimde
Darmadağın oldu bütün duygularım
Kime sığınayım kime gideyim
Bir daha esersen böyle deli deli
Dayanacak gücüm yok artık
Düşersem yere ne olur
Bu sefer tut ellerimi.
Kaldır yerden beni
Sen eserken beni sev
Saçlarımı okşa isterdim
Öyle sert vurdunki rüzgarını
Kırbaçla dövülüyormuşum gibi hissettim.
İçimde sadece sevgim kalmıştı
Bedenimi taşıyan
Senin hafif esişlerindi ruhumu okşayan
Ne oldu böyle seni bu kadar kızdıran.
Sakinleş biraz
Ya bırak beni gideyim kendi yoluma
Ya da fırtınanla sürükle beni çok uzaklara
Ben yoruldum artık senin bana vurmandan
Canlıların ihtiyacı olan tek şey sevği
Kendimden vazgeçtim
Bırak her kez sevsin birbirini
Sende esme rüzgar artık böyle deli deli