Esme Rüzgar Şiiri - Bülent Yücetürk

Esme rüzgar
Yüreğim yanıyor zaten
Esme rüzgar
Sönecek belki de içimdeki kor
Kokusu gelmiyor artık yarin
Sesi çınlamıyor kulaklarımda
Esme rüzgar
İçim bir hoş olmuyor artık
Ne yapsam o boşluk dolmuyor artık
Kalem bana düşman olmuş
İçimden geçeni yazmıyor artık
Esme rüzgar
Saçları gelmiyor artık hayalime
Yüzünü görmüyorum hiçbir düşümde
Esme rüzgar
Yanacak yerim kalmadı
Savurma dünden kalan küllerimi
Bırak başım dumanlı kalsın
Dağıtma öksüz sevdamı
Yeniden doğmak var küllerimden
Ama sen yine de es rüzgar
Küllerim de yansın