Beni hayal kırıklığına uğratırsan sorun değil, ben de kendimi hayal kırıklığına uğratırım, ihtiyacım var o sakinliğe.
Kendimi tekrar bulabilmem için sessizlik anlarına ihtiyacım var.
Bir yer bırakırım köşeye.
Kimseyle gitmem ki, ifşa olmasın, anılar ekilmesin.
Yazılmasın üstüne hikayeler.
Öyle özel olsun ki, sığınınca sadece beni dinlesin...
Son rahatlama yağmuru
Çiçek kendini yeniledi
Kalbim ise kendini yineledi.
Dur, koşma, tüm şehri bir sokak için yakma....
Gizemli kükreyişini saldın. Eşit paylaştın...
Kırmızı,
Artık başka bir Kırmızı.
Kan ateş öfke değil de
Aşk, çilek, vişne, elmadir bende.
Zıtlar birbiriyle güzeldi ya
Kırmızı ve Mavi çok zıt değil amma
Seni bekliyorum Kodesten.
Usul usul istikrarlı, sahipsiz hissetmeden,
Çaresiz bekliyorum.
Yağmur bitince şira yıldızıyla buluşuyorum. Anlatırken ona içim soğuyor, o katil geceye. Hürriyetin içindi sana sarılmamam.
Acınacak olan sen değilsin buna suskun kalan haysiyetsiz zekalardı sevgilim.
Yolun başı duruydu. Ortası hengame.
Gözlerimin aydınlığı ve aklımın sağlığı
Kalbimi ihbar ediyor.
Koku-ten ikilisi hafızanın en körpe yeri.
Kurtar beni ey Ruhumun Amiri.
Gökyüzünden korkuyorum dedim ya sana.
Arşa istifa edeni anımsattın bana.
Denizden korkuyorum dedim
Dedin ki;
-Boğulan kişi ıslanmaktan korkmaz
Yerimiz yurdumuz yokken denizden korkmak fazla lükstü zatına.
Gecenin zifiri yaklaşırken bir daha sessiz tahrik butonuna basmıştır.
Narsist davranışlar itinayla yaprak yaprak işler,
Tıpkı hayat bilgisi performans ödevi gibi.
Yüksek çıkan sesten daha sinsi ve plancıdır, bu tahrik.
Gerilim yaşatır ufak ufak.
Kendini sorgulaman ve eksik hissetmeni sağlayan İllüzyonist.
Ne pranga olurum ayaklarına
Ne de boynuma takarım zincirlerini bir daha.
Ömrün uzun olsun ömrümden çalmadan.
İşte yine geldim başladığım yere.
Ne efendiyim ben ne köle. Kadınım ben yaşamayı ve saygıyı isteyen.
Zor bir başarıydı Rona!
Salkım salkım haber uçuranların normalinde kendini yaşamak,
Sadece elinin uzandığını güzel düşünmek ve
yanlış bir zamanda gerçek bir insan olmak....
Her Hikayemin hakikat direnci, hayat ağacımın gölgesine sarılırken, bulunduğu asrın kolpazanlığından ve yavşak tortularından korktu.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!