Konuştukça darmadağın ediyorum her şeyi.
Takıntılıyım ben, düzen seviyorum.
Entropiye daha fazla katkı sağlamak istemiyorum.
Yani imkansız biliyorum.
Zevk vermiyor hiçbir şey.
Her şey bozuk, kırık, dökük,
Ne çok isterdim,
Tertemiz olabilmeyi.
Hiçbir şeye aldırmadan,
Kendimi parlatabilmeyi.
Kin, nefret ve haset;
Hepsini hissettim.
Şimdi unuttuğunu bilmek yaktı canımı.
Biliyorum çünkü,
Ben de unuttum.
Şimdi çok garip sana bir daha rastlamayacak olmak,
Her şeyi silmek çok garip,
Hiç olmamış gibi silmek.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!