Esmalar Ve Kamuslar Şiiri - Mustafa Yüceer

-Gece ile Ayaz- Mecnunlar ile Leylaların aziz aşklarının yoksul küllerine üç harf ile... bir gecenin ayazında kalemle yüzleşen sevdalar bir bir deşifre edildi... Bu deşifrenin ortalığı karıştıracağını bilen melekler birer birer istifa dilekçelerini yazdılar. Sonra şeytanların araya koydukları reklamlar yüzünden Aşk kalıplarını döktü ve betonarmeyi inşa etti gönüllere. Şimdi ne Gece ne Ayaz ne Yağmur ne de bütün bunların ezeli sevdalısı var ortalıkta. Hepsi bir gece vakti yağmurun ayazında hışımla terk ettiler aşk meleklerinin meclisini. Şeytan şarabı ile zehirledikleri gönülleri ile ha bire bocalar dururlar hayatın kekremsi tandırında... Keşkelerin geçtiği yollar eskidi ve eyvahların bedelini mecnunlar ödemezken leylalar ödetecek mecalini yitirmiştir. ne yazık diyenlere inat acı bir kazık demeyenlerin öfkesizliğini idama çekiyor gecenin ayazı... Hayat sonradan sonraya gösterecek yüzünü. Bu şiir o yüz yansımasıdır ki Esma-lar-n-ın zati sıfatına değil sireti sıfatına dostluk zikridir... Ki anlayaydı, anlardı...