Dolunay Eksik Yatağında
Gecenin birkaçı,gökte dolunay
Yerde tam bir okyanuş,
Seyre dalmışlar birbirini,
Bende öyle seyreylemek isterdim,
Hani gecenin sığınak rengi vardır ya örter kederlerimizi,
Hani bir dost daha vardır,tutar ellerimizden
Bir tutam sevdaya gülmek varken
Bir söz mızrak olur yüreğimize
Oysa kelimeler kanlı değilken daha
Biz seviyorduk ve biz gülüyorduk
Anılar üzerime yağıyor,
yanıyor ânım,yakıyor ruhumu bu tende
Sönse bir hüzün kaplar,yağsa boğulurum
Söyle ey hicanı ruhunda dem dem taşıyan yar,
Gözlerime değmelimi başka bir göz
Hicranı uyutmalı mı bu şehrin yüreği
Konuştuğum her gece sanki bir zindan gibi
Uyku yok gözlerimde herşey bir hayal gibi
Beynim bir girdap,helezonler içinde
Tarih bana isyankar efsunlu bir liman gibi
Konuştuğum bir dev var içime sığdırdığım!
içimde susan biri var
konuşan varlığa karşı dili lâl,
anlatılan sevdalara karşı aşkı lâl,
tükenmez sandığı dostluklara karşı yüreği lâl,
hayata karşı anlamları lâl,
aslında yaşadığı tek bir an..
AYTANEM
Mehtabın yansır yüreğime gecemde
Sen Aytanemsin dünyama
Sevdayla yaradılan varlıkların,
şavkıyla süzülensin bana
Beni sana mahkum edensin,gecemi usulca kapsayınca
Hasretlik ay sulara yansıyana dek
Nağme gibi düşüyor sulara ay!
Hicran dokuyor sabaha yakın sular,
Yine bir ayrılık olcak, gün batımına dek,
Maviler onsuz güneşle parlayacak,
Sessiz bir kıskançlık olacak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!