ESMÂ-ÜL HÜSNÂ 99
ES-SABÛR
“Ceza vermede, acele etmeyen.”
Ceza kesecekken gafil birine,
Acele etmeyen Es-Sabûr Ya Rab!
Cürmün verecekken cahil birine,
Acele etmeyen Es-Sabûr Ya Rab!
Cezayı vermeyen Es-Sabûr Ya Rab!
Ecrini verirken evdiğin halde,
Fecrini sererken sevdiğin halde!
Amelin dererken övdüğün halde,
Acele etmeyen Es-Sabûr Ya Rab!
Cezayı vermeyen Es-Sabûr Ya Rab!
Belki gafletinden ayacak diye,
Belki diyetinden sayacak diye,
Belki niyetinden cayacak diye,
Acele etmeyen Es-Sabûr Ya Rab!
Cezayı vermeyen Es-Sabûr Ya Rab!
Emeli eyleme dönüşmedikçe,
Ameli söyleme dövüşmedikçe!
Kelamı kaleme değişmedikçe,
Acele etmeyen Es-Sabûr Ya Rab!
Cezayı vermeyen Es-Sabûr Ya Rab!
Pir-î Fânî der ki; al olsun ister,
Nefsindeki zahir hal olsun ister!
Kalbindeki zehir bal olsun ister,
Acele etmeyen Es-Sabûr Ya Rab!
Cezayı vermeyen Es-Sabûr Ya Rab!
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
08.05.2024 – KAPAKLI
Kayıt Tarihi : 8.5.2024 10:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!