Esmâ-ül Hüsnâ 62 Şiiri - Mehmet Şahan

ESMÂ-ÜL HÜSNÂ 62

EL-MÜMÎT

“Her canlıya ölümü tattıran.”

Senden geldik geri dönüş sanadır,
Ölümü tattıran El-Mümît Ya Rab!
Senden bildik ilmî görüş sanadır,
Ölümü tattıran El-Mümît Ya Rab!
Özümü taptıran El-Mümît Ya Rab!

Akdini geriye alan olmuyor,
Vaktini beriye alan olmuyor!
Naklini seriye alan olmuyor,
Ölümü tattıran El-Mümît Ya Rab!
Özümü taptıran El-Mümît Ya Rab!

Aday belli değil hastada sağda,
Mekan belli değil bahçada bağda!
Zaman belli değil lahzada çağda,
Ölümü tattıran El-Mümît Ya Rab!
Özümü taptıran El-Mümît Ya Rab!

Kimi var ki kaderleri bükülür,
Kimi var ki öz terleri dökülür,
Kimi var ki ciğerleri sökülür,
Ölümü tattıran El-Mümît Ya Rab!
Özümü taptıran El-Mümît Ya Rab!

Pir-î Fânî der ki; emel Hak olsun,
Ahir zamandaki temel Hak olsun!
Kulun kalbindeki amel Hak olsun,
Ölümü tattıran El-Mümît Ya Rab!
Özümü taptıran El-Mümît Ya Rab!

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
10.01.2024 – KAPAKLI/TEKİRDAĞ