Umutsuzca boş duvarları seyrederken,
Aklıma geliyor gözlerin.
Yaşamak için bir sebep ararken,
Tutuyor beni ellerin.
Koşarken umutsuzca sonu olmayan yollara,
Yol buluyorum ayak izlerinle senden habersiz
Bir fotoğraf bir gülüş bir iç çekiş oluveriyor anlamsızca.
Uzaklar mı yakın yakınlar mı uzak çözemiyorum.
Yürüdükçe kayboluyor, yavaş yavaş unutuyorum.
Uzun gelen yollar kısa, kısa gelen yollar bütünüyle ağma ediyor beni.
Düşüncelerime inat kalbim adım atıyor çıkmazlarına.
Böyle gecelerde anlıyor insan,
Gözlerim bi değişik bu aralar uykusuzluktan belkide,
Yada göremediklerimden bu kadar sisli ve karanlık.
Ulaşamadığından zikzaklar çiziyor altına.
Islanıyor kirpiklerim yavaş yavaş...
Yanaklarımda süzülüyor vazgeçmişlik sızısı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!