Esma 3 Şiiri - Servet Balıbey

esma dalında solmuş çiçek, hangi hüznü takınır
ve hayata küsmüş kedi, ağaca tımanır mı
esma senin için umut ne, ben neyim, gülücük ne
isminle zikrindeyim, şu bakmadan geçiş ne

esma inan hayata, isminden bakmaktayım
yarın denince bir an, sen hatırlamaktayım
dala tutunmak gibi, birkaç bardak su gibi
uzandığım yatakta, senle uzanmaktayım

Gölgeler uzuyor ya, mevsim değişiyor ya
Bende de değişim var, Yıllarım geçiyor ya
Ezer uzayan hasret, değişen yüz hatlarım
değişmiyorsun esma, bende hatıraların

Kirazların dalları, sarardı artık çok geç
Bir daha ki bahara, tırmanır mı ellerim
Hani aydın yüzlüydüm, suratım epey güleç
Yokluğunla kusandım, yüzümde tüm kederim

Elimde bir ekmek var ve bir hayat kemirdim
Esma teneffüsüm sen, inan senle semirdim
Kalkamıyorum artık, çöktün üstüme ağır
Hasretin eklendikce, ben kendime çekildim

Yok mu bir itirazın, yok bir dur deyişin
Beni sevmiyormusun, hani beni sevmiştin
Yaşlandık biliyorum, gelsende görmüyorum
Gözüme aklar indi, ama ben seviyorum