Sabah gene sensizin ertesi,
Mavi gözlerinsiz güne kalkmışım.
Takvime bakmam ama galiba Cumartesi,
Ben, olacak hayatı çöpe atmışım.
Güneş tandan çıktığından beri,
Gökyüzümde ki onlarca yıldızımdan biriydin,
Ama dayanamadın söndü hemen ışığın.
Serin esen,ferahlatan bir meltem de değildin,
Hayatımda yer edenmemiş demek ki varlığın.
Kalksam yine onca güne sabaha,
Gözlerim yine seni arıyor ufuklarda.
Sen beklemedin beni, seni ozledigim kadar,
Şimdi içimde bir çaresiz çocuk var.
Hiç bir şey yapmıyorum,
Ama hayat akıp geçiyor üstelik,
Bense yerimde sayıyorum,
Ellerim çaresiz, gözlerim silik.
Fakat birini bekliyorum,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!