Gidecek yerim yok, çalacak bir kapım.
Ben, yürümeyi sevdim belki de.
Varsın olmasın ne dostum ne ahbabım.
Ben, kendimi bulamadım belki de.
Vazgeçişler, bıkkınlıklar, yalnızlıklar...
Doğruyu ararken hiç olmuşum.
Her köşeyi tutmuş koca yalanlar.
Yaşa derler, yoksa mahvolmuşum.
Eskizler silinmiş, kalem tükenmiş.
El titrek, fırça tutmaya korkar.
Bir gün daha böyle geçmiş,
Ressam olsan neye yarar?
Kayıt Tarihi : 12.9.2018 19:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Harun Akdoğan](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/09/12/eskizler-8.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!