Üşüştü sakalıma bir bir kan emici kara sinekler
Kara bahtımın üstündeki toz bulutu kadar
Koşturdular bir bir yolup sakalımı...
Edirne'den Kars'a, Dünya'dan Mars'a kadar
Korkuyla cesaret, hürriyetle esaret boğuşurken...
kanımızda, canımızda,
ve damarlarımızda;
Damla damla içip, kuruttular kanımızı.
Vakit tamam;
Çalalım artık kurtuluş borumuzu.
Kayıt Tarihi : 22.1.2008 18:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!