Eskiyen Yüzümde Aşk Yok Artık

düşlerimizi gösteren aynalar kırıldıktan sonra
hangi gerçektir gözümüzün kesiğinden ürken
kahırlı günlerimizle tenimize çizilen
bir zamanlar benimdi bu yüz diyor silinirken
düştü işte aşktan bir parça öpülmeyi beklerken

dökülmeden önceki halini bilirim bu dudakların
solmadan önceki allığını bu yanakların
ah bu benim gökyüzümdü kararmadan önce
ah bu benim resimlerimin boya kutusuydu kırılmadan önce
soldu işte aşktan bir parça çizilmeyi dilerken

cam kırıklarını toplarken çerçevelerin kenarından
kırılıyorsun sende kendinde bir yanından
görüyorum eksildiğini ellerimdeki parçalarından
döküldü işte aşkın gözlerinden yaşlar gülmeye giderken
ah bu benim gerçeğim kendinden ürken