Son kuşlar kanatlandı buralardan
Toprak gri kaldı, yeşiller soldu.
Çatlamış dudaklar kadar kurudu toprak...
Tarihin sonu gelmese de
Zaman durdu.
Yollar kesildi.
Esaret, hasret karıştı birbirine...
Bir ev, bir oda ve bir plak kaldı geriye,
Plakta tenordan ave maria,
Sandalyenin kenarında bir ud,
Masada dökülmüş bir şişe şarap,
Ortada kırık kadehler,
Duvarda soluk bir tablo
Yanan bir mum ve
İçerde susmuş bir kadın,
Elinde toy bir delikanlı resmi,
Elleri kirli,
Yüzü ağlamaklı...
Bir kutlama yapmakta
Hasretin yargıladığı
Hüzünlü bir günde
Ölümü, ayrılığı, acıyı ve yalnızlığı kutlamakta...
Tarih eskidi buralarda,
Sular çekildi,
Bahar kısırlaştı,
Ölüm yaklaştı...
Resim düştü yere,
Şarkı bitti,
Soğuk bir rüzgar esti.
Bir çift kanat yüreklendi.
Ve ölüm tarihle buluştu...
6 Eylül 2001 (Perşembe, 20:45)
Musa KarademirKayıt Tarihi : 26.6.2013 00:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!