eskiden,
kırkbeş,elli yıl önce yani;
taşınınca mahalleye
yeni birileri,
konu-komşu,
yeni gelene
'hoşgeldin' e giderlerdi.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Komşuluk ilişkilerini bitiren televizyon oldu, köyden kente göç, sanayi devrimi, tek katlı bahçeli evlerin yerini siteler, mahalle kavramının bitmesi. çocukluğumuzun oyunlarının yerini bilgisayar, internet, mektubun, bayram tebriğinin yerini cep telefonu, SMS. Face book, you tube yok bilmem ne . İletişim koptu. Misafir : geliyor gelmesine de sohbet yok, dizisini seyredip gidiyor. Evet örf, adet, zevkler değişti daha da değişecek maalesef. İsatanbul istila edildi, İstanbul'lular asimile. Bu güzelim kent artık Anadolu kültürü ! ile..... Yazmakla bitmez. Kutlarım, güzel bir tespit. Saygılar.
Birol Hepgüler.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta