ESKİYE ÖZLEM
Evin ortasına sofrayı kurup,
Tabakta dinlenen aşı özledim!
Ayranın tasına çomçayı vurup,
Sofrada beklenen başı özledim!
Sofranın üstüne eğilen için,
Günün menüsüne değinen için!
Yemek görgüsüyle övünen için,
Yanakta diklenen kaşı özledim!
Sevginin ördüğü özün ustası,
Şefkatin gördüğü gözün ustası!
Sofranın büyüğü sözün ustası,
Şakakta bellenen taşı özledim!
Farkımız olmazdı beyden paşadan,
Merhamet sarardı her bir köşeden!
Bezen üzüntüden bazen neşeden,
Bulakta sellenen yaşı özledim!
Peşinde çocuktum önünde çocuk,
Beşinde çocuktum onunda çocuk,
Kırkında çocuktum sonunda çocuk,
Konakta demlenen yaşı özledim!
Pir-î Fâni der ki; nenemim sin’i,
Beni bekler sanki dedemin sin’i!
Anamın babamın didemin sin’i,
Duada emlenen na’şı özledim!
MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNİ)
12.10.2022 – KİLİS
Kayıt Tarihi : 12.10.2022 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!