Eskiye Özlem Şiiri - Muharrem Güney

Eski denebilecek dönemi,
Belki 80’leri,
Ucundan yakaladım.
Bununla kıyaslama şansı buldum.
O siyah beyaz filmlerle büyüdüm.
“ Of yine mi? “ dedim.
Şimdiyse onların esamesi yok.
Esamesi olmadığı için benden sonrakilerin kıyaslama şansı yok.
Sanki uzaydaymış gibi havada asılı,
Belki biraz meraklı,
Hallerine şaşmamalı.
Var mı acaba anlayanı?
Anlamak için biraz eskiyi bilmeli.
Bilmiyorsa biraz kitaba, gazeteye göz gezdirmeli,
Ama bilmeli.
Bilmeli ki,
Bilerek söylemeli.
Ki söylenenin olsun bir değeri.
Yıllar geçti kuşakların değeri düştü.
Üst kuşak alt kuşağa iki laf anlatsaydı,
Böyle olmazdı.
İşte karşımızda yeni kuşakların dünyası,
Mecburen yaşamalı.
Öyle bir yaşamak ki,
Eskinin manzaraları gözünün önünde,
Anlayan var mı sence?
Mecburen devam yürümeye.
Anlayan olsaydı,
Eskiyi hatırlayan, bilen böyle yaşar mıydı?
Gerek toplumsal hayatı,
Gerek ticareti,
Başkaydı.
O yılların,
İnsan vardı.
O zaman,
Şimdi kaldı mı insan?
Kaldıysa görünecek ne zaman?