Eşkıya Kalbim Şiiri - İlknur Çekici

Eşkıya kalbim terör estirdi yıktı beni
Tozum dumanım kalmadı yâr yolunda yaktı beni
Dağlara tepelere çıkardı boşluğa attı beni
Gözü döndü birden, kurda kuşa yem etti beni
Kurşunlara dizdi al kanlara buladı beni
Esir etti özlem zinciriyle vurdu beni
Yetmedi yıllarca yalnızlığa savurdu beni
Şimdi onun kölesi bir çare kanıyorum
Kendi duvarlarıma çarpıp acıyorum
Yıllar geçiyor yudum yudum eriyorum
Ne yârdan ne kalbimden vazgeçemiyorum.