Kendimi,o bilinmez taşlarına vurduğum
Canım İstanbul.
Ne sende doğdum ne de sende doydum
Ama o kömür karası gözlerim,
Sende kaldı canım dostum İstanbul.
Yüreğimde inceden,derinden bir sızı var şimdi
Kulağımda,bankta oturup dinlediğim
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış