Eşkiya Güneşi Şiiri - Onur Dursun

Gün batımında güneşe sevdalanmışım
Birazdan geceye çalar gözlerin
Kaşlarının telleri kemanı çağrıştırır
Durgun ve usul usul ayak seslerin...
İşitme duyumu kaybettim
Yalnızca sesini hatırlayabilecek kadar sağırım
Ömrümü yürüdüğüm yollarda kaybetmiş gibiyim
Çokça savaştığım oldu
Birçok yaraya rağmen meydan okudum yalnızlığa
Ayaklarımın sana gelmek için koştuğunu bir görsen!
Güllerle çevrilmiş bir tepeyi ezmişim
Göğe uçup gitmek istedi kalbim
Kuşlar gibi...