Eşkiya Gibi Şiiri - Agah Adıgüzel

Son seher yolcusu çıkarken yola
Yaslanır dağlara eşkıya gibi
Ne sevda uyanır kurt kuş sesine
Ne umut dirilir bir şeyda gibi

Solgun bir bahçenin tomurcuk gülü
Dikene ne diyor dinle bir hele,
Olmasın mı artık sensiz baharlar
Giden geri gelmez ne fayda gibi.

Yaban güllerinin yalnızlığında
Kaya diplerinde bir yavşan otu,
Hayata ne verir, suda yansıyan
Bir hayal olmadan kalp atışlarım
Gözlerin buluttan düşen bir damla
Islak dudakların bir hülya gibi.

Aslının külünde Kerem miyim ben.
Verem miyim ben.
Haram mıyım ben.