Ne adam vurmuştu.
Ne bir katildi, o.
Adı öyle çıkmıştı.
Eşkiya...
Dillere düştü ya!
Bu dağlar benden sorulur
demişti.
Halkın namusu, bemim
Namusum demişti.
Söz vermişti.
Artık bir eşkıyaydı,.
Bir kere dillere düşmüştü!
Çok eşkiya geldi geçti...
Böylesi hiç görülmemişti.
Yine de yaşatmadılar!
Kayıt Tarihi : 15.7.2010 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!