ey koca dünya!
ne seneler yazılmıştır sana,
ne kadar kolay döner şu devran yüzünde,
kim dinler, sevda cana verilmiş
gönül pârelenmiş yâr elinde,
bine bölünmüş.
'yandım, kül oldum' derler ya;
anlatır durur hani diller,
böylesini hiç gördün mü hayatında sen?
öylesi bir sevda yaşadı ki bu yürek;
isyan ettirir içindeki çocuğu,
cinnete kurban gider.
yürek bu; artık durmaz buralarda
sevdasını sırtlanır gider,
zaten aldırmaz; kim öle, kim kala geride,
elbette bilmez çekmeyen sızısını;
yârin hayırsızına düşen iflâh olmaz.
sevda, kovar bazan insanı şehirden,
bekçinin düdüğü, 'asayiş berkemâl' öter,
dervişe döner can, yârin cemâlini arar.
bazan da eşkiya kol gezer kuytularda,
aklını kaçırır can, yüreğe bir hâl olur,
sevdanın karası, kimseye acımaz;
dağa çıkarır adamı..
27.03.2009
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 28.3.2009 00:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
bu kez, isyan eden bir yürekle başetmek zorunda sevda karşıtı güçler.. ya şehirde kalıp, adam gibi duracak; yârsiz yaşamaya mahkûm kalacak; ya da dağa çıkacak, yüreğinde kardelen kadar özgür sevebilecek.. Saygılarımla.
bekçinin düdüğü, 'asayiş berkemâl' öter,
dervişe döner can, yârin cemâlini arar.
Abbas... Bana sevgilimi getir Beşiktaş' tan.. demiş üstad...
sevdasını sırtlanır gider,
zaten aldırmaz; kim öle, kim kala geride,
elbette bilmez çekmeyen sızısını;
yârin hayırsızına düşen iflâh olmaz.
Kutlarım
Orhan bey
çoşkunuz
bitmesin...
TÜM YORUMLAR (4)