Eskisi kadar sevmiyorsun biliyorum beni

Eskisi kadar sevmiyorsun biliyorum beni.
Tüm mutluluklarımı satın almış bir hüznün kölesiyim diye mi?
O gülüşlerimi kendi ellerinle hüzünlere sen vermedin mi?
Geri döndürülemez mi artık gülüşlerim?
Ellerin diyorum, ellerin,
Hala beyaz, aynı yerinde değil mi gamzelerin?
Biliyorum, biri ya da birileri
Kör kuyuların karanlığa alıştığı gibi
Bensizliğe alıştırdı seni?
Biliyorum adım gibi, sahi adım neydi?

Annem olsaydı daha kolay unuturdum,
Ama ölüler konuşmaz bunu ilk babam öğretmişti..
Güneşin Karanlığa alışamayacağı gibi,
Senin olmayan hiç bir tebessüme alıştıramayacağım kendimi.
Biliyorum adım gibi, sahi adım neydi?

O küçük ayakların kalbini dinlemez de gelir diye,
Ellerin tekrar kapıma dokunmak isterse diye,
Bil diye söylüyorum,
Ben her çalan kapıya sen diye koşuyorum hala..