Eskisi gibi değilim, buz tuttu sanki üşüyor içim,
Her yüzde bir kahpelik, söndü artık yakan ateşim.
Riyayla örülmüş kalın duvarlar aştım usul usul,
Yalanın paslı zinciri, bıraktı geriye yorgun bir kul...
Canımı verecek kadar sevdiğim yüzler vardı bir zaman,
Şimdi silinmiş birer çizgi, birer anı geçmişte kalan.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta