Eskisi gibi değilim
Bu dünyada hiç kimse, anlamıyor beni
Bir insanın hiç mi istediği olmaz
Bir insanın hiç mi sesi duyulmaz
Gelecek mi, arayacak mı hezeyanları
Yalnızlık insana mahsus birşey değildi
Çok şey varken konuşacak
Susmak istiyordu yüreğimin kesiği
Çok yanıldım
Çok yenildim
Ama sende ki yenilgi
Çiçeklerin solgun kalmasıydı
Öyle güzel hayallerim vardı ki
Düşününce mutlu olur
Kendimi bulurdum
Şimdilerde hayalleri kenara bıraktım
Sessiz, sakin
Durgun fırtınaların
Yavaş yavaş hem yüreğimde
Hem aklımda yaşıyorum
Tek bir sözüne tesirsiz parçalar
Yerli yersiz kıskançlık krizleri
Nice geceler okunan kitaplar hüzünlü
Yüreğim sıkıntılı
Yüreğim çalkantılı
Taze bahar kokusu, düşlerim heyecanlı
Kaçacak yer kalmadı
Gidecek yer kalmadı
Gülsem de ışıksız geceler
Anlaşılmaz konular, uykusuz gözler
Yalnız bir ölüm kaldı
Kayıt Tarihi : 21.8.2022 19:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!