Eskisi Gibi Değil Hiçbir Şey

Seni tanıdığım günden beri,
Her şey parlak ve renkliydi.
Nereye baksam, hangi yöne dönsem,
Her bir renk öyle canlıydı ki...
Yorulurum sanmıştım,
Sıkılırım sanmıştım.
Ama aksine, hiç yorulmadım.
Gözlerinin içindeki ışığa bakmaktan,
Bir an bile sıkılmadım.

Elimde olsa,
Fotoğrafını çekerdim güzelliğinin.
Verdiğin huzurun resmini çizerdim.
Sana şarkılar yazar,
Memnuniyetle seslendirirdim.
Belki de her konuştuğunda,
Kulağımda çınlayan o hoş müzikten
İlham alırdım.

Fakat yapamıyorum.
Gözlerinin içine bakmayı geç,
Sana şarkılar yazarken
Seni düşünmekten bile utanırım.
İsmin geçtiğinde kızarıp kaçarken,
Çok şey bekleme benden.

Geçti artık.
Bütün renkler soldu gidişinle.
Her şey soluk, belki de küsmüş.
Seninleyken baktığım o boş,
Mutluluk dolu duvar…
Sapsarı, eskimiş artık.

Önceden yapmaya can attığım
şeylerin hepsi...
Şimdi beni üzer oldu.
Geçmek için, görmek için can attığım
O sokaklar…
Şimdi yaşlı geliyor artık.

Bütün bitkiler solmuş.
Hiç mi yağmur yağmamış?
Camdan bakınca bile huzur dolduğum
O manzaradan…
Kaçasım var artık.

Eh, yanaklarım da zor kızarır…
Belli ki hayatıma getirdiğin neşe,
Seninle birlikte gitmiş.