Söndürebilsem içindeki yangını
Sana üşüdüğünde yedirebilsem güneşi
Hüzünle vedalaştırıp giydirebilsem ay rengini
Ellerinde papatyalar
Oynaştırabilsem baharla seni
Eskisi gibi…
Goncaları dalında açtırabilsem
Geceleri güller serebilsem üstüne
Ve hicran olmasa kapatsam da bütün yolları
Gözyaşların ile yol almasan yarınlara
Eskisi gibi…
Güldürebilsem de gül rengi olsa yanakların
Yüreğini korkularından arındırabilsem
Meleklerden ödünç alabilsem de kanatlarını
Birde umut yükleyebilsem o kanatlara
Uykusuz sabahlarına eşlik eden serçeler gibi
Keşfedilmemiş yeni bir gökyüzüne
Yüreğin özgür uçabilsen yine
Eskisi gibi…
Ah! ! Eskisi gibi yelkenler yapabilsem sana
Sen vazgeçirebilsen yüreğini belalı sevdalardan
Bakmasa gönlün karanlık pencerelere
Başka denizlere yelken açsan
Ve ellerimi uzatabilsem uzaklarına
Eskisi gibi,
Yakın edebilsem başını yeniden dizlerime
Yaseminli kokular sindirebilsem kara saçlarına
Ah! !
Dumanlı dağlarını yıkabilsem de yeşerse umutların
Gücüm yetse de dertlini bir kalemde silebilsem
Sana, sana yaşanası yeni bir dünya yaratabilsem…
Kayıt Tarihi : 8.11.2007 21:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Söyle Değer mi? Dediğim; geçmişte yaşadığı aşkı hala kendisine bitiremeyen ve acı çeken delikanlı için yazmıştım.
müzeyyen başkır
SU GİBİ Şiir Grubumuz 25.07.2005 tarihinde kuruldu...
katkılarınız ve desteklerinizle bugünlere kadar geldi...
tartışmalar oldu, acılar paylaşıldı ve mutluluklar çoğaldı...
ve edebi adımlarımız güçlendi...
31.01.2008 tarihinde kapanacak olan grubumuzu önemsediğiniz,
çalışmalarımıza eşlik ettiğiniz için teşekkür ederim...
edebiyat adına, şiir adına daim başarılar dilerim...
Merâl Özcan
osman karahasanoğlu
TÜM YORUMLAR (28)