Eskisi gibi Şiiri - Baki Sulopaşa

Mevsimler göçüyor zamandaki yurdundan.
Aylar sözünde durmuyor eskisi gibi.
Ocakta şubatta, saçaklarda su,
Geçecek mi sıvıdan katıya eskisi gibi;
Billur buzlar ışıldayacak mı eskisi gibi.

Buralarda mart çıkarken,
Aceleci erikler, bademler;
Aldanacak mı yeniden eskisi gibi.
Sona kalan kış günleri,
Afallatacakmı eskisi gibi.

Nisanda üç haftalık ömrüyle leylak,
Doyumsuz kokusuyla, aşkları körükleyecek mi.
Erguvanın pembesi,serpilecek mi eskisi gibi.
Baharın orta ayı, bir sıçrayışta;
Mayısa geçecek mi, eskisi gibi.

Renklerin, kokuların coştuğu son ayda,
Gelincikler ve laleler;
Alabildiğine var olacaklar mı,
Bayram çadırlarını kuracaklar mı,
Kırlara, çayırlara eskisi gibi.

Temmuzda, ağustosta harmanda,
Altın rengi başaklar yığılacak mı;
Tutam tutam eskisi gibi.
Rüzgar olacak mı samanı savurmaya;
Oğlan everilecek mi, harman sonu eskisi gibi.

Gide gide dört dönemden biri yitecek mi?
İnsan herşeye alışır, eskisi gibi.
iklimin belleği sonunda değişir de;
Bir gün; çimenler, filizler yeşermezse,
Sevgiler de yeşermez, eskisi gibi.