Eskiden su küçüğün, söz büyüğündü
İnsanlar onurlu yaşatmak için ölürdü
Ne olursa olsun itimat edilirdi devlete
Particilik yoktu, toplum yasaları vardı
Bu zamanlardan daha çok yoksuldu insanlar
Ama kimse bu kadar sıradan böyle ucuz değildi
Karaktersiz pislikleri o zamanlar da sevmezdik.
Bizler o zamanlarda kötülerle iyi geçinmezdik
Dağ gibi hayallerimiz vardı, umutsuz anlarımızda bile
Yıldızları indiremezsek hayatımızı yıldızlara taşırdık
Yoksul bir mahallenin, haylaz çocuklarıydık bizler
Çoban değneklerimizi at yapar bahtımıza sürerdik.
Kapılara kilit vurulmazdı, pencereler kardeş bakardı
Dağlar gibi odaları vardı kalbimizin, kelebekler uçardı
O devirde bilinen mevzu yoksulluk vardı hayat zordu
Namuslu insanlar için, hayat hiç kolay olmamıştır ki
Ülkemizin bu hale geleceğini hayal bile edemezdik.
Şimdi kendinden geçenler, her şeye isyan, inkar var
İnsan olmaya yakışmak varken, puşt olmayı seçenler
İnsan ölürken, bile canım birileri eksildi diyenler var
Kayıt Tarihi : 19.8.2021 20:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!