Eskişehir, İzmit, İstanbul...

Eskişehir, İzmit, İstanbul...
Aşkları kadar kısamıydı yolları ömrümün.
Bir bakışta anlatılan onca kelime
ve bazen bir kelimeye sığdırılan onlarca bakış
önce kısa kısa
sonraları uzun uzun gözlerime doluşun...

Eskişehir, İzmit, İstanbul
serseri bir aşkın serzenişleri miydi ömrümün.
Oysa her şeye yeniden başlayabilirdim gözlerinde...
Üstelik pişmanlıklarımdan kurtulurdum
gözlerinle götürdüğün yere bıraksaydın belki de.

Eskişehir, İzmit, İstanbul...
Bir gülüşte bu kadar mı ayrılık olurdu
yoksa bu kadar kısamıydı aşkları ömrümün...
İzmit...
Gidişin...
İpe götürülen bir mahkum gibi
“affet” diyen bakışın.
Oysa gözlerinden çoktan asmışlardı beni hayata...
Hükmüm ağırdı;
ne bir bakışa, ne bir gülüşe bir daha aldanma...

Eskişehir
İzmit
İstanbul...
Aşkları kadar kısamıydı yolları ömrümün.