.Eskişehir'deyim Şiiri - Hikmet Küçük

Porsuk;
Nazlanarak akıyor,
Şırıl şırıl…
Yatağından,
Gelen geçene bakıyor.
Yanaştı bir kayık, nehirdeyim,
Eskişehir’deyim.

Odunpazarı;
Efil efil…
Bir tepeye kurulmuş.
Ruhlar ahşap evlerde,
Sakinleşip durulmuş.
Bilmem, hangi devirdeyim,
Eskişehir’deyim.

Hamamyolu;
Cıvıl cıvıl…
Yine dopdolu.
Saatlerce volta attım,
Efkarımı, Yedilere sattım.
Kendi halimde, seyirdeyim,
Eskişehir’deyim.

Tramvay;
Kayarak geliyor,
Çın çın…
Haydi durmayın, yol açın.
Atladım, yürüyen bir demirdeyim,
Eskişehir’deyim.

Nasrettin Hoca, Yunus Emre,
Çiğ börek ve kalabak.
Şu göklerde uçan,
Demir kartallara bak…
Ne de güzeldir, işlenmiş lületaşı.
Bütün yollara,
Kucak açmış köprübaşı.
Işıl ışıl…
Galiba, şiirdeyim,
Eskişehir’deyim.

(Eskişehir 23/02/2005)