Odamın penceresinden karanlığı izliyorum geceler boyu... Karşı binanın çatısı kiremit kırmızısı yansıyor adama; bitmeyen senfoninin kırık notalarını duyuyorum; güneş terk edeli çok olmuş bu şehri...
Kaldırsam biraz başımı, leylak moru gökyüzü karşımda...
Gözleri kapalı sevdiğimin, düşündüğümden O'nu habersiz. Bir ben miyim gecenin yalnızlığında uykusuz, bir benmiyim sevişen geçmişiyle?
Bir otelin küçük bir odasına sığdırıyorum tüm anılarımı, aşk bana küsmüş;
ben aşka sevdalı, ben aşka yaralı...
Sevdiğim kaçak, ben ona tutsak...
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
vallahi tebrik ediyorum.
eskişehiri, aşkı, özlemi ne güzel anlatmışsın üstad...
İYİ BİR ÖYKÜSEL ANLATIM USTACA BİR KURGU VAR BELLİ BİÇEM KAYGILARI OLMADAN DA POEM EN PROSE BAŞARILI OLUYOR
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta