Biz çok kişiydik, sığmazdık şehirlere
Aynı zamanda da koskoca bir hiçtik
Dostluk tohumları ektik kahpe yüreklere
Kalabalık çevremizden büyük yalnızlıklar biçtik
Beyaz hayallerimiz vardı ömrümüze yelken yaptığımız
Dost bilirdik beraberce yol aldığımız rüzgarları
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta