Eskişehir Şiiri - İrfan Karapınar

Eskişehir
Anamın memleketi
Ortasında akar nehir
Adı Porsuk
Kuşlar deli deli çırpınır,eğlenir
Yüreğim dolu dolu olur eğlenir
Zaman akar sokaklardan,tarih akar
Eskişehir candır,canandır
Bir güzelliktir güzelliğini gizleyen
Doyulmaz andır
Hissedene
Eskişehir

Katıksız bakışlar sızar Eskişehir’de
Bir sevgilidir sevgisini gizler
İnsanlar bir bir çözülür
Yavaş yavaş dumanlar içilir
Sabahlar bir başka güzel Eskişehir’de
Akşam olur şehrin sokakları kaynaşır
Renkler,binalar arasında oynaşır
Gün olur,sıkıntılar bile zevk verir
Gün olur,yeşil nedir unutursunuz

Eskişehir
Babamın memleketi
İnsana serâpâ huzur verir
Cıvıl cıvıldır sokaklar güzel havalarda
Derken kış gösterir asık yüzünü
Bir ayazı vardır ki yakar benizleri
Soğuk bir hükümdardır şehrin tahtına kurulmuş
Yorgun bedenleri kuşatır
Katıksız sevgiler besler
Ben vatanım der
Hissedene
Eskişehir

Duman yalnızlıklarla oynaşır
Zevklerdir insana Eskişehir yaşatan
Günlerdir Eskişehir’de doyumsuz yaşanan
Güllerdir şehrin sokaklarında gülümser
Şarkılar olur olmaz zamanda küser
An olur eski demler anılır bahçelerde
An olur yenilikler karşılar bahçelerinizi

Eskişehir
Benim memleketim
İnsanı Anadolu kokan
Toprağında Yunus yatan
Kelimeler dizilir lügatlerden anlatamaz
Şiirler süzülür mısralardan destanlaşır
Zamanın kumaşını örer de
Hasreti ağır ağır yaşar
Uzatır sevgiyi
Hissedene
Eskişehir

Mart 2007