Eskişehir Şiiri - Abdil Göktekin

Kültürün Sanatın şehri,
Operası,sinaması aktör Cünyt’i,
Özdür aşıkların her beyti,
Gezinde görün Eskişehri.

Özünde Hak ateşi yanan,
Cihana sevgi tohumu saçan,
İlahilerle dilden dile dolaşan,
Gezinde görün Yunus’la Eskişehri.

Edebiyatta nasihatta derya,
Dünyaya gözünü açtı sivrihisarda,
Düşündürür güldürür Nasrettin Hoca,
Güle güle gezin Eskişehri.

Üniversitesi Osman Gaziden alır ismini,
Tarih kokar odun pazarı evleri,
Bağrına basar her ilden öğrencileri,
Şeyh Edebali diye tanı Eskişehri.

Kılıcıyla destan yazan Seyit Gazide burada,
Yem etmedi vatanı kurda kuşa,
Hak için vuruştu gelmedi dolmuşa,
Şahittir Eskişehir görülen düşe.

Aklın şaşar yazılı kayada tarihe,
Beşiklik etmiş onlarca kültüre,
Sit alanıdır Han, uğra bir kere,
Eskişehirde gez antik kent Şarhöyük’ü.

Sofrasında sütlü ovmaç,met helvası,
Kanyonlar açar dağlarında Sakaryası,
Ovasında dem alır porsuk çayı,
Balık damı kuş cenneti Eskişehir.

Kurşunlu külliyesi,Reşadiye camii,
Hamam yolu dostların randevu yeri,
İkramda eşsiz çiğböreği,
Her cebe uyğun Eskişehir bit pazarı.

Otomobilde imzasını attı Devrim’e,
Hain eller dur dedi bu hizmete,
Razı olmadı gönül,yer verdim şiirde,
Lüle taşıyla ünlüdür Eskişehir.

Tadımlık değil doyumluk eti biskivi,
Sanayi tuzu bor madeni,
Sosyal medyada kanal altı tivi,
Favorine al Eskişehri.

Moda rüzğarında Sarar’la,
Safkan arap atları haralarda,
Türk Hava sahasını koruyan karargâhla,
Şehidiyle Gazisiyle Eskişehir.

Çoban köpeği akbaş türkmen dağında,
Hediye aldım yâre esnaf sarayında,
Göz göze geldik yediler parkında,
Gönüllerin dem aldığı Eskişehir.

Abdilim ilhamım fısıldar kalemime,
Katılıyım istedim dostlar içinde antolojiye,
Huzur sevgide,hasetlik hırçınlık niye,
Selam olsun Eskişehirden dünyaya.