Eskişehir Şiiri - Halil Gürkan

Geçmişinden gelir “Eski”li adın,
Sinende yenilik çok Eskişehir.
Bilirim kabından taşmak muradın,
Gelecek aydınlık, pak Eskişehir.

İnsanın vakarlı, mazbuttur huyu,
Oğuz’a dayanır, asildir soyu,
Keyifle içilir Kalabak Suyu,
Bulunmaz emsali, tek Eskişehir,

Bir sevdadır Yunus, kalplerden taşar,
Nasreddin’in ünü Ülke’yi aşar,
Kurşunlu Cami’de duygular coşar,
Gönüller sevgiye tok Eskişehir.

Mahmudiye vatan, yarış atına,
Sivrihisar kayalara tutuna,
Beylikova’nın o nefis sütüne,
Barış mayasını dök Eskişehir.

Düşmana dur derken kahraman ordu,
Sonsuz neşe sarar hüzünlü yurdu,
İnönü’de tas tas manda yoğurdu,
Kaymak ol üstüne çök Eskişehir.

Necip Fazıl ile coşup akar ya,
Çifteler’den doğar o dev Sakarya,
Gurbette hasretin yakar yakar ya,
Sabır verir elbet Hakk Eskişehir.

Şafakla yükselir sokakta sesler,
Tramvay geçtiği caddeyi süsler,
Adalar boyunca koygundur hisler,
Porsuk’la çağlayıp, ak Eskişehir.

Meyve, sebze yurdu Sarıcakaya,
Mevla sahip kılmış şifalı suya,
Alpu’da işlenir gümüşten oya,
Gelen misafire tak Eskişehir.

Seyitgazi her yıl anar maziyi,
Sabah ışıkları yıkar Gazi’yi,
Firigyalı taşa yazmış yazıyı,
Oku geçmişini sök Eskişehir.

Gelişme yolunda Han’la Günyüzü,
Yeşerir baharda bayırı, düzü,
Can bulsun kalplerde Yunus’un sözü,
Sevgi tohumunu ek Eskişehir.

Barajlarda yeşil maviyi içer,
Çikar Sündiken’e morlaşır açar,
Türkmen Dağları’ndan kokular saçar,
Sen de burcu burcu kok Eskişehir.

Yükseklerde Mihalıççık kar dostu,
Kurumaz dağdaki keçinin postu,
Duman kaplanınca Çatacık üstü,
Ocakta meşeyi yak Eskişehir.

Güzeldir yaşanan hayat her demde,
Kalmasın insanın tasada, gamda,
Guruptaki bakır rengi akşamda,
Günün batışına bak Eskişehir.

Bozdağ’ın üstünü örtünce karlar,
Yıldızlı gecede ay gibi parlar,
Kurşunlu’da gizli asırlık sırlar,
Hafiften içini çek Eskişehir.

Gün bitende güneş ufukta söner,
Karanlık sinsice her yana siner,
Semadan yıldızlar üstüne iner,
Kıskanır şavkını gök Eskişehir.

Halil’im bulunca lüle taşını,
İşlerim pipoya insan başını,
Kabristanlar saklar asıl yaşını,
Beş bin yıla iner kök Eskişehir.