Eskişehir Şiiri - Gökhan Yazıcı

Eskişehir!
Ben de eskidim ama,
Sende aşkı yaşadım.
Seni gördüm düşlerimde,
Sakın düşme geçmişimden.
Ne de olsa senin
Suyunu içmişim ben.
Ben eskidim ama
Seni hasretle taşıdım.

Eskişehir!
Eskişehir!
Hatıran içimde nehir,
Taştı kabardı sardı beni.
Vuslat tehirli tren,
Gelmedi, bıraktı garda beni.

Eskişehir!
Yunus nasihat etti;
“Seveyim, sevileyim.”
Sen de beni sevdin mi?
Çağır ki geleyim.
Yollarında gençliğim var,
Dostumdu savrulan tozun.
Ne güzel kaderdi Tanrım.
Soğukta güldü yüzüm.

Eskişehir!
Eskişehir!
Sonbahardı geldim sana,
Sert ayazda, elimi tuttun.
Dört yaz bitti koptum senden,
Sustun, küstün, maziye gittin.

Bir gün dönerse yönüm,
Ola ki senden yana,
Yanağımdan ayaz öpsün,
'Çabuk gel' desin bana.