Eskine talibim Şiiri - Kenan Faik

.
.
.
Çıkma önüne gecenin
Susadı şehir siyahlara
Duvarlarının yıkık olduğuna bakıp eski evlerin
Zannetme ki yoktu içinde hayat
Ve
Çekilmiyordu perdeleri
Pencerelerin...
.
.
.
Sular çekildi
Silikleşti yıllara meydan okuyamayan tuvaller
Ne tanıklıklara şahitlik yapmıştır kim bilir...
Sen varken
Çöpe serpiştirilmiş kurumuş çiçekler misali
Temizlenmemiş fırçalar çizerdi oysa hep sokaklarımı...
Ve mutlu olurdum
Eğri büğrü yaşamlardan...
Kaldırımların siyaha çalan grisine yağardı yağmurların
Ve ben otururdum
Islanmak pahasına yerlere...
.
.
.
Zenci bir kadın caz söylerdi televizyonda
İzbe bir mekan
Ve duman altı masalar
Sanki geceyi hırpalar
Ağlatırlar...
Geçip gidişine kurulu saatler gibi
Pür dikkat bekleşirdi
Martılar...
.
.
.
Eskine talibim
Kırık dökük diye boşladığın
Ne varsa...
Yolla bana...
Sahilde ayak izlerin
Yanında yürüyüşlerim
Tutamadığım ellerin...
Eskine talibim
Vaz geçmiyor gönlüm tortularından...