sanki yürürken tek başıma
sürüklüyorum peşimden birşeyleri
kızağında oturan bir eskimoyu
çeken köpek gibi
ben koştukca ısınıyorum
o rüzgar vurdukca soğuyor
sanki o soğudukca
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta