Eskimişliğim Şiiri - Ali Eytemiş

Akşamın üstünde kalan fikirler,
Yabancılaşmışım kendime, ellerim bir garib geliyor şimdi,
Her şeye varmışımda sanki kendime kalmamışım,
Bensiz geliyorum şimdi, bedenimde ki kendime…

Taburemde oturan yabancı,
Söyle nerelerden geldin?
ne bu ben de ki sessizlik ki acı...

Yutkunmandan anlaşılan o ki, hataların yüzüne aksetmiş,
Kırış kırış bakışların….
Çektiğin derin uyku yeter, kalk kendine gel,
Bakarsın tanır seni aynalar….

Yıllar önce sokaklarda top sektiren bu çocuk, ne çabuk büyümüş?
Oysa daha dün,
boş versene maziyi
İnsan yaşıyorsa zaman da olan bugün…

Ben yokum şimdi, dışıma yeni bir elbise giymişim;
Tamirsiz kalmış geçen günlerim, üstüne yenilerini eklemişim…

Bir yudum çay mı beni böylesi düşündüren,
Yoksa içimde ki soğukluğun farkındalığımı fikirlerimi deşeleyen…,

Beni bulursanız söyleyin bana, özledim eskimi,
bedenim farklı, ruhum aynı,
okyanusta kaybolmuşum, kalbim sessiz gemi...

Yeni ne varsa düşmanımdır bilesin,
Ben eskide kalmışım, şimdi ki ben, sen ben değilsin…

İçimde kalmamış bildiğim hiçbir değer,
Eskime ulaşabilmek için ölsem değer…

Kimi tanısam aldı bir yanımı;
Kalan yamalar dolu, değersiz paçavra;
Siz söyleyin şimdi nasıl dik tutabilirim ki alnımı?