gençken
benim kanım deli, gözüm kara,
nerde mazlum görsem koştum peşisıra
altı sağlam, üstü kara
siyaha bakarken beyazdan soğuktular
gençken
benim dilim aşık, yolum sıcak
halimden yok mu anlayacak
yüzü nur, sütü ak
yerde ararken göğe baktırmadılar
gençken
benim aklım havada, gönlüm derede
hayale karışmış yağış var ilerde
tek görünen tozpembe
hevesimizi kursağımızda bıraktılar
gayrı gençlik kalmadı
sen sağ ben selamet
dünya döndü bu can ömre emanet
niceleri sevdi, kimi etti nefret
iyilik edeyim derken kimseyi memnun edemediler
00:02 09/01/2017
Kıvanç KurtKayıt Tarihi : 9.1.2017 00:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!