Eskimiş Eşyalar Şiiri - Hüseyin Turhal

Evimizdeki her eşya, aşkımızın bir tanığı. Kenarı kırık fincan, ilk sabah kahvemizin sessizliğini tutuyor. Kitaplığın üstündeki kurumuş menekşe, ilk hediye edilişinin heyecanını. En çok da koltuğun eskiyen kadifesi. Sen televizyon izlerken başını koyduğun yer, zamanla rengini kaybetti. Ama biliyor musun, benim için o solgunluk, en parlak renkten daha değerli. Çünkü o, senin yorgunluğunu, rahatlığını ve yanımda olmayı seçişini içine çekti. Bu evdeki her çizik, her yıpranma, 'biz' olmanın imzasıdır. Eskimek güzeldir, eğer seninleyse.