Eskimiş Artık Bu Şehir

seneler geçti aradan
biliyorsun
döndüm bu şehre uzun zaman sonra
dolaşmak istedim özlediğim yerleri
buralar çocukluğumun geçtiği yerlerdi
düşündüm çocukluğumu
o günler ne güzeldi ve bu şehir
düşününce uzun uzun
bu şehirde zamana uymuş
değiştirmiş çehresini

Ali abi nin kahvesi kapanmış
Kazım amcanın bakkalı da yok artık
yan yanaydılar oysa eskiden
şimdi
yerlerinde süper market var

tahta masalar yok artık kahvelerde
tahta iskemlelerde üretilmiyor
çay bahçelerinde gramofon çalmıyor
hani sahibinin sesi marka olan
taş plaklarda kalmadı zaten
söylemiyor yanık yanık Abdullah Yüce
yazlık sineması vardı hani Bekir amcanın
yok artık
yazlık bir düğün salonu yapmışlar yerine
sade gazoz içerdik eskiden
Çağlar markaydı
ve bu şehirde üretilirdi
fabrikası kapatılmış şimdi
yerinde bir diyaliz merkezi var
tadını unuttuk o gazozlarında
Mimar Sinan’ın eseri olan
Selimiye Camii’nin yanında
lunapark olurdu bayramlarda
dönme dolap
atlı karınca kurulurdu
çay bahçesi olmuş orası da
bir iki kaydırak var içinde o kadar
saraçlar caddesindeki
parke taşları da sökmüşler
arnavut kaldırımlarını da
asfalt olmuş şehrin her yerinde
kaldırımlarda beton artık
Erdoğan’ın parkındaki
o güzelim
o heybetli
asırlık çınar ağacı artık yok
zaten parkta kalmamış
hani lise yıllarında gittiğimiz
sevgililerimizle takıldığımız yerler vardı
zorlu tuna çay bahçesi
ve çukur park
onlarda yok artık,
zorlu tuna yıkılmış
çukur park çöplük olmuş sanki
kale içinde o kadar güzel
o kadar harika evler vardı eskiden
cumbalı ve ahşap evler hani
işte artık çoğu yok onlarında
kalanlar ise yıkılmak üzere,
eskiden,
caddelerde selam vermekten
boynumuz ağrırdı
şimdi selam vermeye
tanıdık bulamıyorum
dönmeseydim bu şehre keşke

bu kadar değiştiğini,
bir zamane şehir olduğunu nereden bilirdim?
sende söylemedin hiç
bazen bahsederdin gerçi ama
bu kadar olduğunu değil
zaman
demek ki yalnız beni benden götürmemiş
çekmiş kendi içine bu şehri de

ben yaşlanmışım galiba
şimdi daha iyi anladım.

www.radyoturuncu.com