Sıkılmıştım içerde, yürüyüşe çıkmıştım
Efkârlanıp, son kalan sigaramı yakmıştım.
Yapıyordum geçmişin hesapsız hesabını
Bulamadan bir hayli sorunun cevabını.
Kızıyordum öfkeyle çok kez kendi kendime
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Kardeşim, bu ne büyük bir dram! Okuyunca, yer yer ağladım. Üzüldüm, sevindim, tekrar üzüldüm ve sonunda kahroldum. Bir destan gibi. Böyle bir yükü, Allah kimseye çektirmesin. Allah güç ve kuvvet versin. Selâmlar. Emin Baydil
Elinize gönlünüze ve duygularınıza sağlık...
tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta