Eskimez Şarkılara Benzemek

bir yaprak düşüyor
bir vapur uzaklaşıyor
bir martı çığlık atıyor
sahile kurulmuş çınar
kollarını bırakmaya hiç niyeti yok
bütün sahili sarıyor
bir hatıra bırakıyor
yüreğimde kopan bir çığ oluyor
sahil kalabalık
insanlara bakıyorum
her biri İstanbul kadar gizemli
kimi yapraksız ağaçlara benziyor
ayrılık sancılarından
kimi veda kıvranışlarında
kimi de buz tutmuş umutlarıyla
kim bilir hangi şarkılar anlatıyor
hangi mektuplar dağlıyor yaralarını
aşka sadık kalmak kalmamak arasında
yeni tartışmalar yeni konular
yağmurla silinip giden yazılara benziyor
aklıma düşen hatırayı diyorum
elimde karşılıksız mektuplar
kolu kanadı kırık biri olarak
beni kim anlıyor hikayemi okuyor
belki çiseleyen yağmur
imdadıma yetişiyor ruhumu besliyor
ben aşkıma sadığım diyorum
acılarımı seviyorum
korkusuzluğum bundandır benim
ah ben bir göçmen kuşuyum
her mevsim hüzün doluyum
her gözyaşına konup havalanırım
mavi şiir bir şehrin uğultuları arasında
eskimez şarkılar gibiyim
vakitli vakitsiz irkiliyorum
elimde tozlu sayfalar yazılmış şiirler
benden geçmeyen aşk
benimle yaşıyor …

05.03.2021 / Çengelköy