Eskimeyenler Şiiri - Burçin Coşar

Hiç eskimedi evlerde seccadeler…
Ne zamandır değmedi eller,
Köşede saklı kaldı tesbihler…

Çeyiz sandığından da çıkmadı ki örtüler,
Baş üstüne örtülsünler…
Başlarda görülmeden, sahibini uğurladı,
Sandıklarda kimsesiz kalan o göz nuru örtüler…
Ve ilk defa ağladı onlar…
Ne kıymetleri var dı ki amacına uygun kullanılmasalar…

Ömrümüzde böyle işte…
Yaşanmaz ise amacına uygun,
Ne hükmü var ki geçen zamanın…