Eskimeyen Yoldaş Şiiri - Selahattin Ölmez

ESKİMEYEN YOLDAŞ
Yüzünün güzelliği, ebede giden uçsuz bir atlas,
Bakışların sıcak, sevdan yağmurlar gibi berrak;
Gözlerinin rengi, işvesiyle bir tek sana has,
Dillerin Cennet bülbülleri gibi daima şakrak....

Sen bir anlık ümit değil, sürüp giden huzursun,
Sevdayı yüreğinde taşır, onda huzur bulursun.
Seni tanımak kuvvet verir, varlığınla onursun;
Dünyanın en güzel nimeti bana,senle yaşamak.

Taptaze güzelliğinle, hep ilgi odağım olacaksın
Kevser suyu tadı var sende damarımda kanımsın;
Zümrüt tepeleri gibi, ebedi gönlümde kalacaksın;
Allah ömür verdikçe,dünyada yoldaşım olacaksın

Varlıkları yaratan hak, seni de sır gibi var eylemiş,
En canlı beyan, sesin soluğundur, beni cezbeylemiş;
Bu sırra şahit olan gönlüm, el pençe divana gelmiş,
Hiç eskimeyecek sevdan,daim düşlerimde olacak.

Güzelliğinde bahar patlayışı oluyor, anlamlı günlerde
Ve ebedî bir sevda var emelde; tükenen senelerde
Yollar sonsuza açılır dört mevsim,senin ile her yerde;
Eser yol boyu dost bahçelerinin yeli hiç eksilemeden,

Senin ikliminde ruhtan feryat işitilmez,denilmez aman
Aşklar yaşanır yürekte, ümitle hazza dönüşür zaman
Her mevsim kış olsa da,sende bulunmaz asla hazan
Ve ölümsüzleşir senle aşk,gönlümde hiç eskimeden.

Yürür sonsuza gönlüm mutluluk beratı avuçlarında
Vuslata erer gönüller,elem bulunmaz dünyalarında
Hiç yorulmaz mutluluğa uçar, kumru gibi kanatlar,
Aşar, aşılmaz bilinmezleri, gönlüm,hiç eskimeden...

SELAHATTİN ÖLMEZ
19.08.2007