Eskimeyen Sevgili Şiiri - Yavuz Baki Dicle

Bu gece sabaha kadar gezdim sokakları
Işıklar bir bir sönerken yıldızlarda yüzünü gördüm
Şarkılar çın çın çınlatırken boş sokakları
Ben sensizliğe ağladım
Bu gece bir başka esiyor rüzgar
Bir başka uzanıyor yollar
Adını duyuyorum sanki karanlıkta yürürken
Bir başka yanıyor taze odunlu ocaklar
Kendime bir öykü yazıyorum
Şahidi semayı delen haykırışlar
Bu gece bir başka parlıyor yıldızlar
Bir başka ağlamaklı içim
Elini uzat yüreğinle
Dokun başımda fütursuzca dönen kadere
Seni görmek istiyor gözlerim
Tutmak istiyor ellerim
Bu gece sana geliyorum yalnızlığın kollarında
Aç pencereni bu yalnızlıktan kurtar beni
İsmini dolabımda sakladığım eskimeyen sevgili.